Witruwiusz i system architektury klasycznej

Paul Cézanne: redefinicja przestrzeni malarskiej

DZIEŃ OTWARTY: “DZIEŃ DOBRY W INSTYTUCIE SZTUK WIZUALNYCH”  6.03.2025 Instytut Sztuk Wizualnych, Wydział Sztuki, UJK w Kielcach, Podklasztorna 117, Kielce 

więcej:
https://ws.ujk.edu.pl/zapraszamy-na-dzien-otwarty-dzien-dobry-w-instytucie-sztuk-wizualnych/

Sztuka chrześcijańska w Rzymie i w Bizancjum; ikona i ikonoklazm

Symboliści: w poszukiwaniu innej rzeczywistości

Sztuka buddyjska w Indiach i Chinach

Modernizm—awangarda—formalizm. Co z czym?

Grafiki prezentowane w Galerii SPA dzielą się na dwie części – pierwsza to cykl linorytów, druga obejmuje prace wykonane w technikach łączonych (m.in. druk strukturalny, szablon, litografia poliestrowa, druk pusty) w układzie przestrzennym z reżyserią światła. Wspólnym motywem tych realizacji jest postać babci – osoby, z którą relacja odcisnęła trwałe piętno na moim życiu.
W procesie pracy nad linorytami rozważam 77 lat życia babci, z których większość była dla mnie zupełnie niedostępna. Z perspektywy dziecka babcia nigdy nie była młoda, a kolejne lata przynoszą jedynie zagęszczenie zmarszczek, co oddają sukcesywnie wprowadzane nacięcia w matrycy. Praca nad linorytem prowadzi od pierwszej kreski aż do całkowitego
zniknięcia wizerunku, a każdy etap jest osobno dokumentowany wydrukiem. Wszystko to nie dzieje się w uporządkowany sposób – tak jak pamięć nigdy nie oddaje wspomnień w uporządkowanej formie.
Ważnym elementem jest także podłoże – linoryty zostały wydrukowane na kartach oryginalnej książki należącej do babci. Leksykon, choć symbolizuje klucz do poznania świata, wiąże się też z presją edukacyjną, jaką wywierała na mnie babcia, a jednocześnie radość, kiedy była dumna z moich osiągnięć. Zetknięcie osobistych wspomnień z obiektywną wiedzą tworzy napięcie między przeszłością a teraźniejszością, indywidualnym
doświadczeniem a narzuconymi wartościami. Ostatecznie ślad po babci zanika i pozostaje jedynie wiedza.
Druga część skupia się na temacie ulotności i ułomności wspomnień. Nakładające się na siebie obrazy tworzą nowe konstrukcje – zmieniają się, ewoluują. Udowodniono, że ludzkie wspomnienia są dynamiczne i zmieniają się między innymi w zależności od tego, jak często i w jakich warunkach je przywołujemy. Mózg gromadzi detale: przedmioty, faktury, wzory, kolory, poświaty – i to z nich buduję moje wspomnienia, a jednocześnie pokój babci. Badam, w jaki sposób wracają do mnie sceny i urywki zdarzeń oraz to, jakie znaczenie niosą dla mnie teraz.
M.Jagodzka

"Pokój Babci"
Magdalena Jagodzka
Promotor pracy: dr hab. Teresa Ślusarek, prof. UJK
Galeria SPA
Instytut Sztuk Wizualnych
Wydziału Sztuki UJK
Podklasztorna 117, Kielce
Czas trwania wystawy: 
18-31.03.2025

👉🏼Magdalena Jagodzka, absolwentka Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, doktorantka w Szkole Doktorskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Stypendystka Salzburg Summer Academy of Fine Arts 2023, Programu NAWA Ster (Czechy), NAWA Prom (USA) i Erasmus + (USA). Zainteresowana działaniami na styku sztuk wizualnych i języka. W swojej praktyce zwraca się ku aktywnościom angażującym społeczności – organizowała i prowadziła warsztaty w Polsce, Włoszech, Austrii i Stanach Zjednoczonych. 
Autorka wystawy indywidualnej: I’ve Been an Exchange Student (West Liberty University), uczestniczka kilkunastu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.

Wystawa „Moje plakaty” to pierwsza indywidualna prezentacja twórczości Natalii Bafii, studentki pierwszego roku studiów magisterskich Instytutu Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Kurator wystawy: dr hab. Rafał Urbański, prof. UJK
Więcej: tutaj

Sztuka Islamu

Sztuka Afryki, kolonializm i prymitywizm