Wernisaż wystawy Miłosza Prajsnara „Granice przestrzeni”.
22 kwietnia 2025 Sławomir SkulskiMuzeum Historii Kielc,
Władze Wydziału Sztuki oraz Instytutu Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
serdecznie zapraszają na wernisaż wystawy Miłosza Prajsnara pt. „Granice przestrzeni”.
Miłosz Prajsnar
„Granice przestrzeni”
kurator: dr Wojciech Domagalski
Mała Galeria Muzeum Historii Kielc,
Świętego Leonarda 4, 25-303 Kielce
wernisaż: 23.04.2025, godz. 17:00
wystawa czynna: 23.04–12.05.2025
wstęp wolny
wydarzenie fb
Wystawa „Granice przestrzeni” to pierwsza indywidualna prezentacja Miłosza Prajsnara w Kielcach od czasu rozpoczęcia jego studiów doktoranckich na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki (październik 2024). W Małej Galerii Muzeum Historii Kielc autor prezentuje cykl grafik będących wizualną kontynuacją i rozwinięciem jego wcześniejszych doświadczeń z materią rzeźby.
Choć medium graficzne zakłada inny sposób budowania obrazu niż forma przestrzenna, w twórczości Prajsnara rzeźbiarski język pozostaje wyraźnie obecny. Bryła, światło, cień, struktura, linia – to podstawowe elementy formalne obecne w każdej z prezentowanych prac. Ich wizualna siła opiera się na kontraście pomiędzy dynamiczną formą a kolejnym planem – ciemną, rozległą, przestrzenną, miękką formą przywodzącą na myśl kosmiczną próżnię, która zdaje się pochłaniać, ale zarazem uwypuklać badane przez Prajsnara „obiekty”.
Punktem wyjścia dla każdego obrazu jest forma – często niemożliwa do jednoznacznego zidentyfikowania. Może to być góra, asteroida, blok skalny z Odysei Kosmicznej (monolit daje początek życiu rozumnemu, użycie narzędzia symbolizuje początek ludzkości), krzemień lub zupełnie abstrakcyjna konstrukcja – bez odniesień do rzeczywistego świata, ale pełna znaczeń, które odczytujemy intuicyjnie. Niejednoznaczność tych kształtów – pomiędzy rzeźbą a przestrzenną iluzją – prowokuje widza do zatrzymania się i uważnego spojrzenia.
Czujny obserwator dostrzeże ukryte aspekty: subtelne migotanie błękitnego światła, które – niczym u Matisse’a – ożywia cień i świeci cieniem, rozszczepia materię, wprowadza grę ciemnego, lecz świetlistego waloru. W tych miejscach pojawia się coś, co można by nazwać światłem cienia – paradoksalnym, lecz autentycznym elementem prac.
Forma, mimo że statyczna, wydaje się poruszać. Zbliżenie – niczym w obiektywie teleskopu lub lunety – pozwala przyjrzeć się fakturze, zarysom, pęknięciom, zagłębieniom. To niemal rzeźbiarska topografia, studiowanie krajobrazu, który nie istnieje, a jednak jawi się jako prawdopodobny.
Miłosz Prajsnar aktywnie uczestniczy w życiu artystycznym, tworząc rzeźby i obiekty przestrzenne prezentowane w ramach licznych wystaw i przeglądów. Jego działalność można określić jako konsekwentne poszukiwanie własnego języka wyrazu wizualnego – języka opartego na uważnym badaniu materii, światła i napięć, jakie rodzą się pomiędzy nimi.
W prezentowanym w MHK cyklu grafik – który autor określa zbiorczym tytułem „Przestrzenie percepcji” – medium graficzne staje się narzędziem interpretacji rzeczywistości. To nie są obrazy, które mają coś ilustrować. Raczej są pretekstem do refleksji, subtelną próbą eksplorowania nieoczywistych zestawień form i struktur inspirowanych z jednej strony trwałością materii, z drugiej – jej ulotnością.
Projekt „Granice przestrzeni” łączy aspekt twórczy z badawczym, tworząc spójne, przemyślane założenie – opowieść o tym, gdzie kończy się forma, a zaczyna interpretacja. To także przestrzeń dla osobistego dialogu z rzeczywistością – autorski manifest na temat złożoności światów, które nieustannie kreujemy i redefiniujemy w akcie twórczym.
Prezentowane prace są nie tylko kolejnym etapem w artystycznym rozwoju Miłosza Prajsnara, ale także inicjatywą zapraszającą widza do namysłu nad granicami percepcji i możliwościami ich przekraczania – w sztuce i w życiu.