Publikacje strona: 7
Mirosław Niziurski, Przez muzykę do serca ukochanej
(muzyczne wykłady spod lady)
178s., ISBN 83-85674-94-2, ASTRA Łódź 2001
Czytelnik, który weźmie do rąk tę książkę, może zadać sobie pytanie, czy w ogóle warto pisać o muzyce, skoro tyle o niej już napisano?
Mirosław Niziurski udowodnia, że warto – bowiem o faktach powszechnie znanych można pisać zupełnie inaczej a niemniej interesująco. Książka adresowana jest do szerokiej rzeszy melomanów. Zarówno wytrwałych bywalców sal koncertowych, jak i tych początkujących, którzy chcieliby o wielu muzycznych sprawach dowiedzieć się w sposób „prosty, łatwy i przyjemny”. Dlatego dominują w tym zbiorku opowiastki i felietony pisane z przymrużeniem oka, pełne aluzji i dowcipu, tryskające specyficznym dla Autora poczuciem humoru.
Mirosław Niziurski, Harmonia
230s., ISBN 83-01-05394-1, PWN, Warszawa 1984 i wiele wydań WSP Kielce
Podręcznik dla studentów wychowania muzycznego wyższych szkół pedagogicznych i uniwersytetów zatwierdzony przez MNSZWiT
Mirosław Niziurski, Harmonia. Cz. II. Zadania
118s., ISBN 83-7133-002-2, WSP Kielce 1994
Integralna część podręcznika Harmonia.
Mirosław Niziurski, Prelekcja muzyczna – skrypt dla studentów wychowania muzycznego
122s., ISBN 83-7133-008-1, WSP Kielce, 1994
Z zagadnień twórczości J. S. Bacha, red. Danuta Sławiec-Domagała
220s., ISBN 83-7133-167-3, ASTRA Łódź 2001
Materiały międzynarodowej konferencji naukowej w 250. rocznicę śmierci kompozytora w języku polskim i niemieckim.
Kongress: Internationale Wissenschaftliche Konferenz Zum Schaffen Johann Sebastian Bachs ; (Kielce) : 2000.04.13-14 – Kielce: Akad. Świętokrzyska Im. Jana Kochanowskiego, 2001. – 220 S., Ill., Notenbeisp., ISBN 83-7133-167-3,
60 lat Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Świętokrzyskiej, red. Urszula Sokołowska, opracowanie kalendarium Joanna Szteinbis-Zdyb
Recenzja zbioru utworów pedagogicznych i koncertowych na akordeon
Przedstawiony do recenzji zbiór zatytułowany ” Utwory pedagogiczne i koncertowe na akordeon” opracowany przez prof. J. Mądrawskiego zawiera łącznie 9 kompozycji oryginalnie napisanych na ten instrument. Są one zróżnicowane pod wieloma względami m.in. stopnia trudności, artykulacji, problematyki wykonawczej, wyrazowym a przede wszystkim języka kompozytorskiego prezentowanego przez takich twórców jak. M. Niziurski, K.Olczak. M.Bortnowski i in.
Jest to ogromną zaletą prezentowanego zbioru, nauczyciel otrzymuje bowiem ciekawy cykl utworów, który może dowolnie stosować w celu zapoznania ucznia z większością specyficznych dla akordeonu form wypowiedzi, poszukiwania różnych barw, efektów brzmieniowych.
Ze względu na wartość artystyczną utworów, mogą one służyć również jako materiał koncertowy dla uczniów szkół muzycznych I i II stopnia znacznie poszerzając dostępną na polskim rynku tego typu literaturę.
Reasumując, jestem pełen podziwu dla pracy prof. Jerzego Mądrawskiego gdyż zarówno niełatwy problem właściwego doboru utworów jak i praca nad redakcją poszczególnych kompozycji jest bez zarzutu. W pełni popieram pomysł wydania przedstawionego zbioru i sądzę, że spotka się on z dużym zainteresowaniem nauczycieli akordeonu.
Kierownik Katedry Akordeonu i Gitary prof. Joachim Pichura
Paweł Łukowiec
Impresja na fortepian
Trzy
Impresje na fortepian,
będące tematem niniejszej oceny, zaciekawiły mnie jako kompozytora
i również z wykształcenia pianistę. Utwory te są ze sobą
wyraźnie skontrastowane pod względem tempa, materiału dźwiękowego
i klimatu muzycznego.
Pierwsza, w tempie moderato, o bardzo
wyrazistym przebiegu rytmicznym, wymaga od wykonawcy dużej
pedanterii zarówno w realizowaniu ciekawej partii prawej ręki, jak
i konsekwentnej pulsacji rytmicznej w ręce lewej.
Impresja
druga (andantino) ma charakter nastrojowy i wykorzystuje walory
sonorystyczne fortepianu. Bardzo pięknie rozwija autor ciekawe
następstwa akordów, stosując na ogół delikatną dynamikę,
umiejętnie doprowadzając do punktu kulminacyjnego w fortissimo, by
wkrótce znowu powrócić do subtelnego brzmienia i zakotwiczyć tę
impresję w dynamice pp..
Zupełnym kontrastem jest trzecia
Impresja w tempie allegro. Ośmiotaktowy temat stanowi pochód w
równoległych septymach małych, interesująco zrealizowany
rytmicznie. Górny głos tematu, oparty dokładnie na tych samych
dźwiękach, jest następnie powtórzony w prawej ręce i wzbogacony
w lewej ręce akordami o wyraźnie synkopowanym rytmie. Dalszy rozwój
tej Impresji jest konsekwentnie wyprowadzony z kilkunastu pierwszych
taktów. Tu autor wykorzystuje możliwości techniczne fortepianu,
stawiając przed wykonawcą duży stopień trudności pianistycznych.
Ciekawa jest harmonika tej Impresji, autor szczególnie upodobał
sobie współbrzmienia kwartowo-gwintowe, które zresztą można
zauważyć również w dwóch poprzednich Impresjach. Impresja
trzecia kończy się efektownym pochodem oktawowym w dynamice ff..
Te
krótkie utwory, w moim przekonaniu, mogą być umieszczone w
programach szkół muzycznych jako przykład wartościowej polskiej
muzyki współczesnej, nadają się do wykonań estradowych, zarówno
wszystkie trzy razem, jak i każda osobno, no i jako utwory na bis. I
co jest tu jeszcze bardzo istotne: utwory te są napisane
pianistycznie.
Impresje na
fortepian Pawła Łukowca w pełni
zasługują na opublikowanie drukiem.
prof. Leszek Wisłocki